Een selectie van veertien man en toch maar met twaalf op pad, een opstelling van poppetjes en beestjes en een scheids die maar weinig respect toonde. O ja, en een puntje in de kofferbak mee naar huis. Het zondagteam had weer een kleurrijke ochtend. Marc van ’t Hof doet verslag:
Vandaag de zesde wedstrijd van het seizoen, uit tegen GPC Vlissingen 2. Dit elftal is bij ons ook wel bekend als Zeeland Sport 2. Na het stoppen van Zeeland Sport als vereniging heeft het zondagelftal van deze vereniging aansluiting gezocht bij GPC Vlissingen. Vorig jaar eindigden de mannen redelijk bovenaan in de competitie en hebben we er tweee keer van verloren. Momenteel staan ze met een wedstrijd meer 1 punt boven ons. Ondanks dat we de laatste tijd goede wedstrijden hebben gespeeld moeten we toch bedacht zijn op veel tegenstand. Vorig jaar deed er volgens onze leider Hoote een gestopte eerste-elftalspeler mee die elke keer het verschil maakte. Aangezien ze vorig jaar beter gestart zijn dan dit jaar is het de vraag of die nog in het elftal speelt. Uiteindelijk bleek van wel: hij was dan ook één van de betere spelers van het veld.
Deze week kende vooraf wat problemen met aanmeldingen via de Whatsapp. Pas op donderdagmiddag stuurden de laatste spelers hun aan- of afwezigheid door aan Hoote. Uiteindelijk hadden we een selectie van 12,5 man inclusief Julian Simonse. Daarnaast zou John later nog laten weten of hij fit genoeg zou zijn voor zondag. Schijnbaar wordt het zondagvoetbal langzaam wat populairder, want Julian meldde zichzelf aan bij Hoote. Toch fijn dat spelers zich spontaan aanbieden.
Bij GPC Vlissingen (en vroeger Zeeland Sport) was het altijd de vraag of we op gewoon gras zouden spelen of op kunstgras. Nu is kunstgras niet onze favoriete ondergrond. Sommige spelers roepen zelfs: als we altijd op kunstgras moeten spelen, dan stop ik, want voetballen doen we op gewoon gras en niet op nepgras. Die rubber korreltjes blijven overal aan plakken. Het enige voordeel van kunstgras is dat je met schone schoenen het veld afkomt. Nu gaf de app van de KNVB aan dat we op veld 1 moesten spelen. Mooi: GPC heeft een tribune bij veld 1 en het is dichtbij de kantine. Niet dat we een tribune nodig hebben, want zoveel publiek trekken we nooit bij uitwedstrijden, maar het heeft altijd wel wat.
Training
De opkomst op de vrijdagavondtraining was weer goed deze week. In totaal 13 man kwamen opdagen. Gelukkig voor de spelers bleef Bryan thuis, zodat iedereen heelhuids de training kon beëindigen. Na afloop van de training gingen we weer lekker met zijn allen de kantine in. In de afgelopen weken hebben we op vrijdagavond de kantine moeten delen met of het dartteam of de veteranen. Vandaag hebben we de kantine voor ons zelf alleen. De veteranen spelen namelijk uit tegen SSV’65 en de darters hebben een weekje vrij. Nu is het best gezellig als er anderen zijn, maar de afgelopen twee jaar hadden we de kantine vaak voor onszelf op vrijdag en voor ons is dat wel zo gezellig. We hoeven namelijk met niemand rekening te houden en niemand hoeft voor ons achter de bar te staan, hier zorgen we namelijk dan zelf voor.
Twaalf spelers
Om half tien verzamelden we op het parkeerterrein. Zoals gewoonlijk waren er toen pas drie man te bekennen. Hoote kwam al snel erna. Goed voorbeeld doet volgen, dus de rest kwam daarna ook langzaam binnendruppelen. Ook John kwam nog aangereden, dus een mooie selectie van 14 man. Zou je denken. Helaas waren er twee spelers onvindbaar en onbereikbaar. Sven en Vince waren nergens te bekennen. Steven en Hoote hebben de jongens nog geprobeerd telefonisch te bereiken, echter zonder resultaat. Misschien hadden ze een feestje gehad op zaterdag, maar dat is nog geen excuus om niet op te komen dagen. Je laat namelijk wel je team in de steek. Zodoende gingen we dus met 12 spelers en een vlagger (die zijn spullen mee had genomen voor de zekerheid) richting GPC. Voor sommige spelers nog even zoeken, zo stond er een speler nog bij de oude ingang van Zeeland Sport (deze speelden vroeger op hetzelfde sportpark als GPC). Daar aangekomen kregen we te horen dat we op het hoofdveld mochten spelen, blij dat we niet te ver hoefden te lopen vanuit de kleedkamer naar het speelveld.
In de kantine van GPC had ons kind Rienk de speelhoek snel gevonden en was daar natuurlijk niet meer weg te krijgen. Lekker spelen met blokken en duplo. Zo kwam ook het idee om de opstelling maar in te kantine door te nemen. Hier kwam het speelgoed waar Rienk mee bezig was goed van pas. Er waren zoveel poppetjes, beestjes en andere dingetjes aanwezig dat we zelfs Hoote op de bank konden zetten om het allemaal realistisch te maken. Uiteindelijk kwamen we tot de volgende opstelling:
Bryan; Ramon, John (c), Hans, Rienk: Etienne, Julian, Ferdinand, Bas; Maikel en Niels.
Wissels: Marc en vlagger Steven
Vlagger: Steven van Hoepen
Scheidsrechter: Iemand van GPC.
Eerste helft
Bij de aftrap waren de intenties van beide ploegen al vlug zichtbaar. GPC zocht vaak een van de drie spitsen, terwijl wij de bal rustig lieten rondgaan en wachtten op het moment dat we een goede aanval konden opzetten. Zo duurde het tot de 20ste minuut voordat we voor de eerste keer konden juichen. Na goed voorbereidend werk van Julian, die een aantal tegenstanders uitspeelde aan de zijkant van de 16-meter en dit afrondde met een voorzet, kopte Maikel resoluut binnen. Een goede beloning voor het spel wat we tot nu toe lieten zien. GPC had er slechts een paar kleine kansjes er tegenover gezet die vakkundig door Bryan verwerkt werden.
Na ongeveer een half uur spelen stond er helaas 1-1 op het scorebord. Na een foutje in de verdediging kon de spits van GPC van 16 meter zo over Bryan heen schieten. We lieten ons hoofd niet hangen en gingen weer op zoek naar de voorsprong. De kwam ook uiteindelijk, want vijf minuten voor rust kon Niels de bal achter de keeper tikken na een voorzet van Etiënne. Net voor rust kregen we nog een klap te verwerken door een buitenspeldoelpunt. Steven vlagde goed (hij stond zoals het een goede grensrechter betaamt op 1 lijn met de laatste man), maar helaas dacht de scheidsrechter er anders over. Vanaf de middellijn zag hij het namelijk beter dan Steven en vond het geen buitenspel. Dus met 2-2 de rust in.
Tweede helft
De tweede helft leek op de eerste. Luctor kwam weer twee keer op voorsprong en GPC kwam twee keer terug. Na al 3 minuten in de tweede helft stond het 3-2 voor ons. Na een goede steekbal van Julian op Niels kon Niels één-op-één op de keeper af gaan. Onzelfzuchtig legde hij de bal af aan Maikel die de bal eenvoudig kon intikken. Na ongeveer een kwartier in de tweede helft scoorde GPC de 3-3. Er werd knullig balverlies geleden op het middenveld en hier profiteerde GPC van. Na een minuut of 70 kamen we weer verdiend op 4-3 voorsprong. Na een goede actie van Julian in de 16 kon hij eenvoudig de bal langs de keeper schuiven. Na weer 5 minuten kon GPC de vierde gelijkmaker binnenschieten. Ook dit was een buitenspeldoelpunt en weer werd onze vlagger Steven genegeerd. Vijf minuten voor het einde kregen we nog een goede kans op de 5-4. Helaas werd dit zuivere doelpunt afgekeurd voor buitenspel. Einduitslag 4-4.
Neutraal
Nog wel even dit. Als scheidsrechter is het de bedoeling om een wedstrijd te leiden, waarbij hij (of zij) beide teams controleert op het navolgen van de regels en het overtreden van regels bestraft. Daarnaast is hij in alle gevallen onafhankelijk en mag geen van beide teams een voorkeursbehandeling geven. Hierbij wordt hij ondersteund door twee assistent-scheidsrechters (oftewel op ons niveau: twee vlaggers). In de afgelopen weken hebben we zeker niet te klagen gehad over de scheidsrechters die onze wedstrijden hebben geleid. Alleen jammer dat deze scheidsrechter die ingezette weg niet volgde en ergens een verkeerde afslag heeft genomen. Nu zijn we het best gewend dat een scheidsrechter zich aanpast aan het niveau waarop we zelf spelen. Zelf spelen we namelijk niet de pannen van het dak (al denken we dat natuurlijk van wel). Maar deze scheidsrechter heeft de basisbeginselen niet eens in de vingers. Er was geen sprake van onafhankelijkheid, zo bevoordeelde hij GPC met twee buitenspeldoelpunten waarbij hij onze vlagger twee maal volledig negeerde. Zelfs het duidelijke doch vriendelijke verzoek van onze aanvoerder om in elk geval te overleggen met onze vlagger werd afgewezen door deze man. Zijn uitleg was dat hij op lijn stond en het veel beter zag. Wel jammer dat dit de middellijn was en hij daar ook niet vaak vanaf liep en het buitenspel dus twintig meter verderop gebeurde. Deze scheidsrechter had echter geen zin om uit zijn (comfort)zone te komen
Ook was deze scheidsrechter nog niet op de hoogte van de nieuwe regels van dit seizoen. Als KNVB-scheidsrechter dien je deze toch te kennen. Bovendien heb je als scheidsrechter een voorbeeldfunctie. Hierbij dien je iedereen met respect te behandelen zodat een wedstrijd tot een goed einde gebracht kan worden. Jammer dat dit ook niet het geval was. Zo riep hij onze aanvoerder als een hond naar zich toe, omdat die riep dat onze afgekeurde goal geen buitenspel was. Als je tegen een speler die 50 meter verderop staat ‘Hier!’ roept en dan met je vinger een kom beweging maakt, heb je ooit een keer gemist hoe je op een normale manier mensen vraagt om naar je toe te komen. We zijn mensen en geen honden. Respect moet van twee kanten komen en vaak begint dat op een manier met hoe je mensen aanspreekt. Jammer dat de leidsman met zijn acties een verder zeer sportieve en leuke wedstrijd naar zijn (eigen) hand heeft weten te zetten.
Biertjes
In de kantine van GPC hebben we nog een paar biertjes gedronken en broodjes kroket gegeten. Nu kunnen we ons weer gereed gaan maken voor de volgende wedstrijd. Op zondag 24 november om 11:45 uur spelen we de zevende wedstrijd van het seizoen thuis tegen de ongeslagen koploper RCS 3. Inmiddels zijn we een kwart van de competitie onderweg, dus nog driekwart (18 wedstrijden) te gaan.
Recente reacties