Meerdere keren waren ze er dichtbij; deze keer viel alles op zijn plaats. Die Mannschaft wint.
Het Oliebollentoernooi werd nu eens niet op oudejaarsdag gespeeld, maar een dag ervoor.
De belangstelling was groot. Tien teams, verdeeld over een lichte en een zware poule stonden aan de aftrap. Die Mannschaft kon gelijk vol aan de bak in de eerste wedstrijd tegen het favoriete team Het Vlaggeschip met allemaal selectiespelers. Met pijn en moeite werd in de laatste minuut de 1-1 op het bord gezet. Het doel leek bereikt, maar in de allerlaatste seconden moest keeper Koen nog vol aan de bak om het gelijke spel veilig te stellen.
In de volgende wedstrijden boekten zowel Mannschaft als Vlaggeschip kleine overwinningen. Die Mannschaft had het geluk dat ze de poulefase af mochten sluiten, nadat de score van de favoriete ploeg bekend was. Een overwinning met drie doelpunten verschil volstond. Hieraan werd net voldaan.
In de finale tegen de winnaar van de andere poule Tezza Fashion was één doelpunt genoeg voor de overwinning.
Een toernooi over vijf wedstrijden met de doelcijfers 9-2. Voor een uur zaalvoetbal is dat heel erg degelijk en berekenend.
Of is dat een logische conclusie voor (voormalige) studenten. Jeroen Kedde, die in de eerste wedstrijd al uitviel met een kuitblessure, was maar wat trots op zijn TU-Delft shirt. Een hele middag liep hij er triomfantelijk in rond. Trots berichtte hij zijn moeder het dat het toch nog goed gekomen was met hem.
De kampioenen: Vuk Glisovic, Rutger van Leeuwen, Sjoerd Eversdijk, Koen van Damme, Dries van Staveren, Niek Wisse en Jeroen Kedde. Met dank aan Maarten Kedde, die de laatste wedstrijd wilde keepen, toen de bezetting wel heel klein werd.
Eveneens dank aan de familie Quinten voor de arbitrage.
Thijs van Damme
Recente reacties