De derby van de zak! Zelfs op zondag wordt die nog gespeeld als voorwedstrijd van de 1 ste elftallen
die elkaar een week later treffen op zaterdag. Een wedstrijd tussen de nummers 2 en 3 en op zondag
tussen 2 kansloze veteranen elftallen die wekelijks moeten sprokkelen om voldoende spelers te
hebben.
Maar zo niet deze zondag!! Op volle oorlogssterkte (een term die Der Jan graag gebruikt) konden we
afreizen naar het buurdorp. Maarten was voor deze wedstrijd vervangen door Ronny en de spelers
van Apollo kregen een welverdiende vrije zondag zodat zij optimaal konden genieten van Hrieps en
Koningsdag. En wat het verder nog bijzonder maakte; het zou zomaar eens de laatste echte derby op zondag
kunnen zijn. Beide elftallen kampen met spelersproblemen en er zou aan een jarenlange traditie zo
maar een einde kunnen komen. Voor ons erg jammer, want het leverde ons de laatste jaren
standaard 6 punten op per seizoen.
Muisstil was het in de kleedkamer vooraf, gespannen blikken en zenuwachtige mannen wachtte tot
onze Goeroe de opstelling zou voorlezen van één zijn vodjes papier uit de binnenzak van zijn jas.
Waar er normaal gekeken wordt naar gelijk aantal minuten, trachtte Arno nu de beste 11 op te
stellen. Dat betekende dat Sjoerd, Rohan en BEYERLEINNN als wissel begonnen en er pas in zouden
komen als we of ver voor stonden of ver achter. Geen enkel risico deze wedstrijd!!
Maar ook de Patrijsjes hadden snode plannen. Een selectie die niet onder zou doen voor de onze,
hoorde je ze denken. En dat klopte ook!!
Compleet overrompeld werden we in de 1 ste helft. Niks te vertellen en vastgezet op eigen helft
dicteerde Patrijzen het spel. De spaarzame keren dat we er uit kwamen stond er altijd wel iemand in
een Oranje shirt om ons op te vangen. Vooral Jan R, onze meest geliefde tegenstander (uiteraard na
Boer Johan van DZC), had het op zijn heupen. Met hard werken liet hij eindelijk eens zijn 2 broers in
zijn schaduw staan en passeerde en slalomde zo door de defensie heen van Zondag 2. Stoffel
Olierhoek stond erbij en keek erna.
In de rust vielen er harde worden en zeker BEYERLEINNN liet in zuiver Duits blijken wat hij er van
vond en dan is de schitterende reclamekreet ‘Duitsers maken geen grappen’ wel van toepassing.
Uiteraard kon hij gewoon lekker blijven zitten. Arno was rücksichtsloos , ook zo’n mooi waard wat is
blijven hangen na ’45, en liet hem mopperend en tierend lekker in de dug-out zitten. Dat doet die
maar bij de vedettes van Zaterdag 5 die allemaal weleens mee zouden doen op zondag.., bij ons is
normaal gedrag gewenst.
Maar het was wel gedaan. Twee assists van Jan R op Dolle Dries die de ballen knap binnenkopte en
een weergaloos doelpunt uit een vrije trap van de Pierre van Hooijdonk uit ’s-Heerenhoek, Ronde
Vos, niet te verwarren met zijn bekende broer Vierkante. Aangezien dit de laatste derby op zondag is,
kunnen we dit grapje niet vaak genoeg maken.
Een dikke 3-0 nederlaag na louter 3 jaar overwinningen op de oranjehemden. Er moest eens een eind
aan komen. En dat kwam dan ook nu.
Zoals onze trouwe lezer al vermoed.. we hadden weer eens te weinig man en we verloren op papier.
De mannen van Apollo kan je ook niet opbouwen, die gingen liever naar Hrieps of waren op vakantie.
Onmogelijk natuurlijk dat wij een wedstrijd tegen onze buren zo gemakkelijk weggeven. We
verwachten dan ook vragen van de KNVB over de uitslag. Matchfixing in Zeeland. Mooi onderwerp
voor de PZC op een saaie maandag.
Recente reacties