Het boek van Zondag 2 gaat definitief dicht en sluit af met een 4-2 overwinning!!
Een weerzinwekkende dag, 26 mei 2018. De dag die in de boeken gaat als grootste nederlaag in de naoorlogse geschiedenis van het Nederlandse voetbal; Luctor Heinkenszand Zondag 2 bestaat niet meer. Een elftal wat vele grootheden heeft voortgebracht, legendes heeft laten ontstaan en voetbalcarrières heeft gemaakt. Maar ook een elftal wat een opvanghuis was voor mindere Goden en in zijn laatste 3 jaar spelers van Apollo’69 de kans gegeven om toch minuten te maken, een soort maatschappelijke functie die wij al jaren voor waren voor het opeens belangrijk werd in de gehele voetbalwereld. Van Obelix tot Jan Rentmeester en alles wat er tussen valt, alle matige voetballers die de gemeente Borssele heeft voortgebracht hebben weleens mee mogen doen op zondagmorgen.
Met een trieste blik zat iedereen in de kleedkamer deze laatste wedstrijd, behalve Joerie en Obelix. Die bleven maar kletsen over hun aankomend weekend bij SV Venray, de grootste club van Limburg met wel 10 elftallen met spelers onder de 15 jaar. Alsof het ze niks deed om Arno voor het laatst zijn boterhammen op te zien eten en de korsten weg te zien gooien in de prullenbak (lees je mee José?!).
Nadat de Goeroe voor de laatste keer de opstelling had voorgelezen, traden we toch vol goede moed naar het hoofdveld toe om aan te treden tegen RCS 3. Uit op papier met 1-0 verloren, nu gebrand op een overwinning, altijd een lastige ploeg met 2 goede spitsen, een schoppende idioot met nummer 21, een bejaarde die nog meer zeikt dan Lau en een grensrechter die nog gemener is dan Bola in zijn tijd bij SV Heinkenszand.
Maar wel een ruststand van 2-1 in ons voordeel. En dat RCS net na rust gelijk de 2-2 binnenschoot na een mooie aanval deerde ons niet. We bleven de overheersende ploeg en wisten uit te lopen naar 4-2. Het allerlaatste doelpunt werd gemaakt, en dat zorgt gelijk voor het allerlaatste dieptepunt in onze geschiedenis, door een keeper… De Maarten van SSV’65 2, Michel Korsuize, schoot de bal in de lange hoek en het was gespeeld. Even werd er nog getwijfeld om volgende week toch naar FC Bergen af te reizen om dit drama toch iets anders af te sluiten met een laatste doelpuntenmaker die LH Zondag 2 ook zou verdienen. Helaas.. Joerie en Obelix moeten aankomend weekend naar SV Venray.. Dus de officieel laatste wedstrijd zullen we traditiegetrouw afdoen op papier en waarschijnlijk verliezen.
En zo komt er een eind aan een lange traditie van Luctor ’88 3, tegenwoordig Luctor Heinkenszand Zondag 2. Een lange naam die een lange historie beschrijft. Vele hebben hier gespeeld na een actieve carrière bij de selectie van Luctor’88 en dat komt nu ten einde.
Over 10 jaar zullen we nog eenmaal bij elkaar komen op Lau zijn 25ste sterfdag en wat zal er dan van de huidige spelers terecht zijn gekomen? Zeer waarschijnlijk bepaalt Maarten dan nog steeds wanneer en hoe hij uitkomt in de 16 meter, Jeroen is ook dan nog het eeuwige talent van Luctor, Marco is een nieuwe fusie aangegaan met DRV en Luctor Heinkenszand en is alleenheerser van zijn imperium, Joerie is dominee geworden van de Elimkerk in ’s Gravenpolder en in plaats van 3 diensten op 1 dag is het één lange dienst van 9.00-19.00. Arno en Bernard zitten dan samen in het behandelcentrum voor Overgewicht en Obesitas in Bergen op Zoom (bestaat echt; https://www.bariatrischcentrum.nl/ je kan ook eens gaan kijken Niels van Leeuwen), Der Jan en BEYERLEINNN zijn nog steeds op zoek naar de Fuhrer omdat ze gewoonweg niet geloven dat hij er niet meer is en zijn al zijn mogelijke ontsnappingsroutes aan het nagaan van Noorwegen tot Argentinië, Toon staat nog steeds ergens in een middencirkel, Rohan is dan de trotse hoofdtrainer van de Patrijzen die dan in de reserveklasse spelen, Leon kan dan ook nog geen soep koken en schotelt ons soep in blik voor van de Emté, Priem studeert uiteraard nog steeds, Niels is chef appels geworden en Jason.. ja geen idee.. We mogen Roel natuurlijk niet vergeten. Waarschijnlijk is hij er dan niet bij, omdat hij last van rug heeft. En als laatste natuurlijk Sjoerd. De koning van het kappen en draaien is weer terug gehaald bij de selectie, overigens door hem zelf, om Luctor Heinkenszand eindelijk eens naar de 3de klasse te brengen.
Maar bovenal mogen we onze Goeroe Arno niet vergeten te bedanken. Vele jaren heeft hij de selectie voor de zondagen geregeld, de Gouden Schoen Winnaar in zijn eentje beslist (tot ergernis van Joerie!!) en was hij de drijvende kracht van Zondag 2. En drijvend kan ook niet anders… gooi hem in het zwembad van Stelleplas en hij blijft echt drijven als reuzevlot voor spelende kinderen.
Tot ooit langs de velden. Volgend jaar is een select gezelschap te vinden op de vrijdagavonden, 7-7 40+, andere zijn te vinden op de tennisbaan, andere verenigingen of gaan op zaterdag voetballen. De zondagen zullen nooit meer hetzelfde zijn, we hadden het niet willen missen!!
Bedankt mannen, voor de vele spannende, humoristische en boeiende wedstrijdverslagen die jullie trouw aanleverden. De webredactie gaat jullie heel erg missen!